Jakie zagrożenie dla wody stwarza zamknięcie budynku?

Szkoły, hotele, baseny, restauracje, zakłady i inne budynki zostały zamknięte, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się pandemii COVID-19. Jakość wody w zamkniętych obiektach w wyniku braku zużycia wody, a co za tym idzie cyrkulacji szybko może ulec znacznemu pogorszeniu. Stagnacja wody zagraża instalacjom wodnym co wynika ze specyfiki ich projektów oraz samych budynków.

Jakość wody w zamkniętych obiektach

Właściciele, operatorzy i zarządcy mogą zapobiec stagnacji wody poprzez regularne odpuszczanie wody. Gwarantuje to „ świeżą dostawę“ wody ze środkiem dezynfekującym, dostarczanym przez Przedsiębiorstwa wodociągowe. W przypadku braku zużycia wody przy włączonej cyrkulacji dochodzi jednak do tego, iż dezynfekant, w wyniku utleniania i innych reakcji w sieci instalacyjnej, zanika.

Przy normalnym użytkowaniu budynków w całej dzielnicy lub okolicy nawet niewielkie zużycie wody pomaga dostarczyć resztki środka dezynfekującego do obiegu budynku. Natomiast w przypadku kilku budynków o niskim zużyciu wody na jednym obszarze, efektem ten jest odwrotny. Wywiera to niekorzystny wpływ na jakość wody oraz obecność środka dezynfekującego w sieci wodociągowej.

Awaryjnym rozwiązaniem jest organizacją regularnego odpuszczania wody w budynkach wyłączonych z eksploatacji w celu „wciągnięcia“ świeżej wody do sieci. Ta procedura jest niezwykle istotna w przypadku wody ciepłej, której końcowki sieci są narażone na istnienie biofilmów i skupisk bakterii. Odpuszczanie powinno odbywać się kilka minut po osiągnięciu stabilizacji temperatury (uzyskaniu wody o najwyższej temperaturze).

Zagrożenia związane z wodą podczas pandemii COVID-19

Według praktycznych badań w terenie dotyczących wpływu pandemii na zamknięte budynki, brak zużycia wody prowadzi w bardzo krótkim czasie do niekorzystnych zmian. W stagnującej wodzie, bez wystarczającego przepływu, dochodzi do występowania nadmiernej ilości metali ciężkich i patogenów skoncentrowanych w rurach instalacyjnych. Miejsca zastoju wody sprzyjają szybkiemu wzrostowi warstw biologicznych – czyli biofilmów.

Biofilm umożliwia namnażanie się w nim bakterii Legionella Pneumophila oraz innych patogenów. Istnienie biofilmów utrudnia skuteczną i szybką dezynfekcję instalacji. Groźna bakteria Legionella powoduje bakteryjne zapalenie płuc – chorobę Legionistów (Legionelloze). Ta powoduje śmierć mniej więcej co dziesiątej osoby zarażonej chorobą.

Stagnacja wody jest niekorzystna dla różnych urządzeń zmiękczających oraz służących do podgrzania wody. Narażone na osady oraz zmiany chemiczne i mikrobiologiczne, mogą wymagać płukania, dezynfekcji lub czyszczenia.

Nie określono jeszcze zachowania środowiska mikrobiologicznego w przypadku braku dostarczania tlenu, chloru, azotu, fosforu i niewielkiej ilość węgla razem ze „świeżą“ wodą. Bakterie znajdujące się na ścianach rur, w istniejących tam biofilmach gromadzą te składniki odżywcze do późniejszego wykorzystania. Długotrwała stagnacja wody skutkuje brakiem tlenu, nowego azotu oraz fosforu. Ciężko przewidzieć skutki jakie spowoduje walka bakterii o „odżywkę“.

Stojąca woda nie stanowi zagrożenia jedynie dla niedawno zamkniętych budynków. Warto pamiętać, że problem może dotyczyć również niedawno nieużywanych obiektów, które w chwili obecnej Szpitale otwierają ponownie, aby pomieścić potencjalny napływ pacjentów z COVID-19.

Jakość wody i działania prewencyjne, doraźne i stałe

Jakość wody w zamkniętych budynkach należy monitorować zarówno w okresie przedłużonego pustostanu, jak i po powrocie użytkowników, klientów, pracowników, itp. Wykonanie badań wody pod względem bakteriologicznym powinno być absolutną oczywistością i minimum, podejmowanym przez zarządców i operatorów budynków.

Orientacyjnym wskaźnikiem jakości wody jest także barwa, zapach i mętność. Jeżeli nawet po odpuszczaniu dużej ilości wody któryś z powyższych parametrów wykazywał będzie niepokojące oznaki, koniecznie należy wykonać badania wody pod względem fizykochemicznym i bakteriologicznym. Na ich podstawie należy we współpracy z fachową firmą podjąć działania naprawcze.

Najlepszym rozwiązaniem jest przeprowadzenie jednorazowej dezynfekcji lub montaż urządzenia do dezynfekcji. Idealnym narzędziem jest zestaw dozujący lub generator dwutlenku chloru. Dwutlenek chloru skutecznie eliminuje biofilm i niszczy obecne w nim bakterie. Zwłaszcza w przypadku obiektów komercyjnych (hotele, baseny, zakłady pracy,itp.) lekceważenie zagrożenia bakteryjnego może doprowadzić do poważnych konsekwencji ekonomicznych lub nawet odpowiedzialności karnej.

Podjęte działania powinny prowadzić do absolutnej pewności, że po zakończeniu wymuszonej przerwy w eksploatacji, woda w budynkach i obiektach będzie w 100% bezpieczna oraz zdatna do użytkowania.