Legionella w hotelach – przygotowanie obiektu przed sezonem i dezynfekcji instalacji wodnej

Bakteria Legionella w hotelach to jedno z najpoważniejszych zagrożeń instalacji wodnych. Rozbudowane systemy wodne budynku stanowią idealne miejsce o namnażania się skupisk groźnej dla zdrowia bakterii. W celu zapewnienia bezpieczeństwa gości oraz personelu hotelowego niezbędne jest wdrożenie skutecznych środków zapobiegawczych oraz przeprowadzenie odpowiedniej dezynfekcji instalacji wodnej przed rozpoczęciem sezonu turystycznego. Jak przygotować swój obiekt?

Hotele jako obiekty o podwyższonym ryzyku rozwoju bakterii Legionella

Hotele, ze względu na swoją specyfikę, dużą liczbę punktów poboru wody oraz skomplikowane systemy hydrauliczne, stanowią środowisko sprzyjające rozwojowi bakterii Legionella. Ryzyko zakażenia wzrasta szczególnie w obiektach, w których użytkowanie poszczególnych punktów poboru wody jest nieregularne.

Aby skutecznie minimalizować ryzyko rozwoju Legionelli w hotelach, niezbędne jest wdrożenie kompleksowych procedur zapobiegawczych, w tym regularnej dezynfekcji, monitorowania temperatury wody oraz eliminacji miejsc stagnacji. Dbałość o higienę systemów wodnych to niezbędny element zarządzania bezpieczeństwem w obiektach noclegowych, wpływający na zdrowie i komfort gości oraz reputację hotelu.

Choroba legionistów związana z podróżą

Choroba legionistów, znana również jako legioneloza, jest poważnym zakażeniem dróg oddechowych wywołanym przez bakterie z rodzaju Legionella. Zakażenie to często wiąże się z pobytem w obiektach turystycznych. Badania wskazują, że kolonizacja systemów wodnych w hotelach przez Legionella stanowi istotne zagrożenie dla zdrowia podróżnych. Wdychanie aerozolu zawierającego bakterię Legionella, na przykład podczas korzystania z prysznica, może prowadzić do zakażenia. Dlatego regularne monitorowanie i dezynfekcja instalacji wodnych w obiektach noclegowych są niezwykle ważne dla zapobiegania przypadkom legionelozy związanej z podróżą.

Skuteczne metody zapobiegania rozwojowi bakterii Legionella

Minimalizacja ryzyka rozwoju bakterii Legionella pneumophila wymaga wdrożenia systematycznych działań prewencyjnych, opartych na zasadach higieny systemów wodnych i zarządzania ryzykiem. Właściwa kontrola parametrów fizykochemicznych i mikrobiologicznych instalacji wodnych jest podstawą w przeciwdziałaniu kolonizacji bakterii oraz ich dalszemu rozprzestrzenianiu.

• Regularna kontrola temperatury wody – Temperatura stanowi niezwykle istotny czynnik wpływający na namnażanie bakterii Legionella. Optymalne warunki dla ich wzrostu występują w zakresie od 25°C do 45°C, podczas gdy w temperaturze powyżej 50°C ich przeżywalność znacząco spada. W systemach ciepłej wody użytkowej należy utrzymywać temperaturę na poziomie minimum 55°C.
• Cykliczne płukanie instalacji – Stagnacja wody stanowi czynnik sprzyjający tworzeniu się biofilmów, które mogą chronić bakterie przed standardowymi środkami dezynfekcyjnymi. Płukanie instalacji wodnej powinno być przeprowadzane regularnie, szczególnie w rzadko używanych miejscach, takich jak nieużytkowane pokoje hotelowe, zapasowe łazienki czy sale konferencyjne. Zaleca się, aby punkty poboru wody były uruchamiane co najmniej raz w tygodniu przez kilka minut w celu wymiany wody i usunięcia potencjalnego skażenia. W przypadku dłuższego przestoju obiektu (np. poza sezonem turystycznym) niezbędne jest wykonanie dezynfekcji szokowej przed ponownym oddaniem instalacji do użytku.
• Kontrola jakości wody – Badania mikrobiologiczne wody powinny być przeprowadzane zgodnie z wytycznymi krajowych i międzynarodowych norm sanitarno-epidemiologicznych, takich jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia.

Dezynfekcja instalacji wodnej dwutlenkiem chloru

Dwutlenek chloru (ClO₂) jest jednym z najbardziej efektywnych środków dezynfekujących stosowanych w instalacjach wodnych, ze względu na swoje właściwości utleniające i zdolność do eliminacji Legionelli pneumophila. Jego skuteczność opiera się na mechanizmie działania, który obejmuje niszczenie struktury błon komórkowych bakterii oraz denaturację białek enzymatycznych niezbędnych do ich funkcjonowania.

Regularne stosowanie dwutlenku chloru jako środka dezynfekcyjnego w hotelowych systemach wodnych jest rekomendowane jako element długoterminowej strategii ochrony przed rozwojem mikroorganizmów. Wdrożenie automatycznych systemów dozowania ClO₂ pozwala na precyzyjną dezynfekcję instalacji wodnej.

Dwutlenek chloru stanowi jedną z najskuteczniejszych metod eliminacji bakterii Legionella, zapewniając jednocześnie wysoką jakość wody oraz bezpieczeństwo gości i personelu hotelowego.

Dezynfekcja szokowa – niezbędna przed rozpoczęciem sezonu turystycznego

Przed rozpoczęciem sezonu turystycznego niezwykle istotnym elementem przygotowania hotelowej instalacji wodnej jest przeprowadzenie dezynfekcji szokowej. Proces ten polega na zastosowaniu podwyższonych stężeń środków biobójczych w celu skutecznej eliminacji mikroorganizmów, w tym bakterii Legionella, które mogą namnażać się w systemach wodnych podczas okresów stagnacji.

Choć dezynfekcja termiczna, polegająca na podgrzewaniu wody do temperatury powyżej 70°C, jest jedną z metod eliminacji Legionelli, jej stosowanie w hotelach jest kategorycznie wykluczone ze względu na wysokie ryzyko poparzeń użytkowników. Z tego względu obiekty noclegowe powinny opierać się na metodach chemicznych, takich jak dezynfekcja dwutlenkiem chloru, które zapewniają skuteczność i bezpieczeństwo.

Dezynfekcja chemiczna szokowa stanowi kluczowy element strategii zarządzania bezpieczeństwem wodnym, minimalizując ryzyko zakażeń i zapewniając higieniczne warunki eksploatacji instalacji. W zależności od specyfiki obiektu oraz dostępnych zasobów technicznych, można wyróżnić dwa podstawowe podejścia do dezynfekcji szokowej.

Dezynfekcja jednodniowa

Jest to metoda polegająca na jednorazowym zastosowaniu wysokiego stężenia środka dezynfekującego (np. dwutlenku chloru). Proces ten wymaga czasowego wyłączenia systemu wodnego z użytkowania na czas dezynfekcji. Wymaga ona jednak intensywnego płukania instalacji w celu dokładnego rozprowadzenia środka. Niezwykle ważną zaletą tego typu dezynfekcji jest krótki czas trwania procesu (zazwyczaj kilka godzin), co pozwala na szybkie przywrócenie systemu do użytku.

Dezynfekcja długoterminowa, czasowa

Metoda ta polega na stosowaniu niższych dawek środka dezynfekującego, ale przez dłuższy okres (od kilku dni do 30 dni). W trakcie dezynfekcji woda pozostaje w użytku, a dawki środka biobójczego są dostosowane w taki sposób, aby skutecznie eliminować bakterie, nie przekraczając jednocześnie dopuszczalnych norm dla wody użytkowej.

Dezynfekcja szokowa jest nieodzownym elementem przygotowania hotelowej instalacji wodnej przed rozpoczęciem sezonu turystycznego. Wybór między dezynfekcją jednodniową a długoterminową powinien być uzależniony od specyfiki obiektu, poziomu ryzyka mikrobiologicznego oraz możliwości czasowych hotelu. Niezależnie od wybranej metody, nadrzędne znaczenie ma precyzyjna kontrola procesu oraz wdrożenie skutecznych procedur monitorowania jakości wody, aby zapewnić najwyższy standard bezpieczeństwa dla gości i personelu hotelowego.

Dlaczego warto zadbać o jakość wody w hotelu?

Woda wykorzystywana w hotelu ma bezpośredni wpływ na zdrowie i komfort gości. Wysokie standardy higieniczne są podstawą zaufania klientów, a zapewnienie mikrobiologicznej czystości wody to jeden z podstawowych elementów budowania pozytywnego wizerunku obiektu.

Negatywne recenzje dotyczące jakości wody, jej zapachu czy ewentualnych incydentów zdrowotnych mogą znacząco wpłynąć na reputację hotelu i obniżyć poziom rezerwacji. W dobie mediów społecznościowych oraz platform oceniających jakość usług hotelarskich, nawet pojedynczy przypadek związany z jakością wody może mieć długofalowe konsekwencje finansowe i wizerunkowe.

Dezynfekcja instalacji wodnej to bezpieczństwo gości

Ważne jest również zabezpieczenie się przed roszczeniami prawnymi. W przypadku wykrycia skażenia, hotel może zostać pociągnięty do odpowiedzialności cywilnej i finansowej. Regularna dezynfekcja instalacji wodnej to inwestycja w stabilność i bezpieczeństwo działalności.

Regularna dezynfekcja instalacji wodnej w hotelach i miejscach noclegowych to nie tylko wymóg sanitarny, ale przede wszystkim inwestycja w bezpieczeństwo, reputację i efektywność operacyjną obiektu.

Legionella w hotelach – jak zadbać o bezpieczeństwo wody i przygotować obiekt przed sezonem?

Skuteczna prewencja oraz kontrola obecności skupisk bakterii Legionella w hotelach wymaga wdrożenia kompleksowej strategii zarządzania bezpieczeństwem wodnym. Podstawowe działania prewencyjne/profilaktyczne obejmują regularne monitorowanie temperatury wody, eliminację stagnacji, wdrażanie planów zarządzania ryzykiem wodnym oraz systematyczną dezynfekcję instalacji. Zastosowanie dwutlenku chloru jako metody dezynfekcji ciągłej oraz okresowa dezynfekcja szokowa przed rozpoczęciem sezonu turystycznego stanowią skuteczne narzędzia eliminacji zagrożeń mikrobiologicznych. Odpowiednie przygotowanie infrastruktury wodnej nie tylko minimalizuje ryzyko zdrowotne dla gości i personelu, ale także wzmacnia reputację obiektu.

Bibliografia:

1. Bartram, J., Chartier, Y., Lee, J. V., Pond, K., & Surman-Lee, S. (Eds.). (2007). Legionella and the Prevention of Legionellosis. World Health Organization. Retrieved from https://www.who.int/publications/i/item/9241562978
2. Collins, S., Stevenson, D., Bennett, A., & Walker, J. (2018). Evaluation of Legionella disinfection methods in building water systems. Perspectives in Public Health, 138(5), 262–266. https://doi.org/10.1177/1757913918790922
3. Di Pippo, F., Cristiano, L., Piccolomini, R., et al. (2022). Biofilm Formation by Legionella pneumophila in Industrial Water Systems and Their Inhibition by Chlorine Dioxide Treatment. Current Microbiology, 42(1), 3. https://doi.org/10.3390/cimb42010003
4. Whiley, H., & Keegan, A. (2019). Assessing the Role of Biofilm in Legionella pneumophila Contamination of Hotel Water Systems: A Review of Public Health and Legislative Approaches. Journal of Applied Microbiology, 98(2), 373–381. https://doi.org/10.1093/jambio/98.2.373
5. Fields, B. S., Benson, R. F., & Besser, R. E. (2006). Legionella and Legionnaires’ Disease: 25 Years of Investigation. Applied and Environmental Microbiology, 72(11), 6823–6832. https://doi.org/10.1128/aem.02191-06
6. Ji, P., Parks, J., Edwards, M. A., & Pruden, A. (2020). Impact of Water Chemistry, Pipe Material, and Stagnation on the Building Plumbing Microbiome. Water Research, 173, 115561. https://doi.org/10.1016/j.watres.2020.115561
7. Mansi, A., Amori, L., Marchesi, I., et al. (2021). Legionella and Water Networks: Investigating Correlation with Climatic and Meteorological Conditions in an Italian University Hospital. Water, 13(16), 2243. https://doi.org/10.3390/w13162243