Metale ciężkie w wodzie

Do metali ciężkich w wodzie należą na przykład chrom, miedź, srebro, ołów, nikiel, rtęć, kadm. W naturze rzadko występują one w stanie wolnym i nie są dobrze rozpuszczalne w wodzie. Na skutek kwaśnych deszczy, odcieków ze składowisk lub ścieków z przemysłu mogą one przenikać do źródeł wody, a stamtąd do instalacji CWU.

Metale ciężkie w wodzie występują w rozpuszczonej formie. Są one  wysoce toksyczne zarówno dla ludzi, jaki i dla wodnych organizmów i środowiska naturalnego. Szczególnie niebezpieczne jest ostre zatrucie, do którego dochodzi po spożyciu jednorazowej dużej dawki. Zagrożeniem może być także przewlekłe zatrucie, gdy regularne spożywana jest woda zawierające niewielkie ilości metali ciężkich. Przewlekłe zatrucie po pewnym czasie zaczyna przejawiać się różnymi problemami zdrowotnymi zależnie od rodzaju metalu. Metale ciężkie mają tendencję do kumulowania się w organizmach, które nie są w stanie ich wydalić.

Do usuwania metali ciężkich z wody wykorzystywane są relatywnie proste metody. W przemyśle, gdzie zużycie wody jest bardzo duże, wykorzystuje się koagulację, dla mniejszych zużyć wody zazwyczaj wykorzystywana jest adsorpcja na węglu aktywnym lub dedykowanych jonitach. Po wyczerpaniu pojemności materiału filtracyjnego niezwykle ważna jest jego odpowiednia utylizacja.

Poza usuwaniem metali ciężkich z wody podstawą jest jednak zapobieganie przedostawaniu się ich do środowiska i źródeł wody. Dlatego konieczne jest ścisłe przestrzeganie procedur utylizacji ścieków, usunięcie nielegalnych składowisk i przekazywanie niebezpiecznych odpadów (np. lamp rtęciowych) do odpowiednich punktów zbiórki. Należy również zwrócić uwagę na dobór odpowiednich materiałów instalacji hydraulicznych. Niewłaściwy dobór lub materiały słabej jakości również mogą być źródłem przedostawania się matali ciężkich do wody.