Normy dla wody pitnej: żelazo – 0,2 mg/l, mangan – 0,05 mg/l
- Rdzawe zmętnienie wody czy brązowe zabarwienie
- Zapach żelaza i gorzki posmak
- Osady w rurach, armaturach i urządzeniach
- Siedlisko kolonii bakterii
- Zmniejszenie wydajności sprzętu do użytku domowego i innych urządzeń i technologii
- Zwiększenie kosztów eksploatacji i ogrzewania aż do całkowitego zniszczenia sprzętu, przez który przepływa woda
Żelazo i mangan w wodzie – usuwanie
- Złoża multifunkcyjne, wymiana jonowa, utlenianie z filtracją, elektroliza z filtracją
Uzdatniamy wodę od 1999 roku
Zwiększoną zawartość żelaza w wodzie możemy rozpoznać po jej zabarwieniu na brązowo. Zmętnienie bywa też wyczuwalne, a woda w przypadku jej picia ma typowy gorzki, żelazny posmak. Pierwiastkiem towarzyszącym żelazu w wodzie bywa mangan, którego przejawem są tłuste plamy na powierzchni, woda zabarwiona na czarno i ciemne osady.
Żelazo i mangan w wodzie nie wywołują zagrożenia dla zdrowia. Istnieje jednak wysokie prawdopodobieństwo, że osiedlą się w niej kolonie bakterii, które są przyczyną wielu infekcji i dla których takie środowisko jest pożywką.
Żelazo i mangan wywołują problemy przede wszystkim technologiczne. Osadzają się w rurach, armaturach, podgrzewaczach oraz kotłach i podczas poboru wody wypływają w postaci rdzawego czy ciemnobrązowego osadu. W instalacjach, przez które przepływa woda ze zwiększoną zawartością żelaza i manganu, dochodzi do wzrostu kosztów eksploatacji i ogrzewania, a same instalacje mogą ulec zniszczeniu.
Żelazo i mangan występują najczęściej w wodzie podziemnej. W przypadku korozji systemu dystrybucji wody mogą one jednak wystąpić również w ciepłej wodzie użytkowej lub w obiegach chłodniczych.