Żelazo i mangan w wodzie

Żelazo i mangan to pierwiastki występujące naturalnie w wodzie, szczególnie w wodach podziemnych. Choć ich obecność w dopuszczalnych stężeniach nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, mogą powodować problemy technologiczne, zwłaszcza w instalacjach wodociągowych i grzewczych. Zbyt duża ilość żelaza sprawia, że woda nabiera rdzawego zabarwienia i gorzkiego smaku, a nadmiar manganu prowadzi do ciemnego, brunatnego osadu. Te metale wytrącają się, tworząc trudne do usunięcia osady, które gromadzą się w rurach, zaworach i wymiennikach ciepła, co utrudnia przepływ wody i obniża efektywność energetyczną systemów grzewczych. Wysokie stężenie żelaza i manganu może prowadzić do korozji i uszkodzeń instalacji.

Dopuszczalna zawartość żelaza w wodzie pitnej wynosi 0,2 mg/l, a manganu 0,05 mg/l. Przekroczenie tych norm skutkuje obniżeniem wydajności urządzeń grzewczych oraz zwiększa ryzyko rozwoju bakterii, które mogą zagrażać zdrowiu. Aby skutecznie usunąć nadmiar tych pierwiastków, stosuje się filtrację za pomocą odżelaziaczy i odmanganiaczy. Dzięki tym urządzeniom możliwe jest poprawienie jakości wody oraz ochrona instalacji przed uszkodzeniami i korozją.